KUALA LUMPUR<3

Hallo allemaal,

Ik ben nu in Kuala Lumpur en het is bijzonder chill hier.
Ik zal bij het begin beginnen.

Met de nachtboot ben ik naar het vaste land gegaan. Dat was geen boot zoals je dat in Nederland ziet. Van binnen was er een lange brede ruimte waar aan twee kanten allemaal heeeeele smalle matrasjes lagen, wat het ook wel weer bijzonder gezellig maakte. Dus als garnaaltjes naast elkaar leerde ik een canadees meisje en een itiliaanse jongen kennen die naast me lagen. Het had wel wat! Toen begon het bus avondtuur dat nog tot die avond zou duren. Het had sneller geweest om naar Amsterdam te vliegen, ben 28 uur bezig geweest.

Dan nu: HET WITTE PAPIERTJE VERHAAL (wees gewaarschuwd; dit klinkt leuker dan dat het was)
We werden van bus naar bus gestuurd en uiteindelijk kwamen we bij de grens Thailand-Maleisie aan (toetsenborden hier hebben geen dubbele puntjes). Ik had echt heeeel erg geluk dat er naast alleen maar thaise mensen ook een belgisch koppel in zat. Want wat gebeurd er als je Thailand binnen komt (onthoudt dit voor als je zelf een keer van plan bent naar Thailand te gaan zoiu ik zeggen). Ik had verteld in mijn eerste blog over het visum verhaal dat ik zo blij was dat ik gewoon erdoor mocht terwijl ik langer dan mocht zou blijven. Is allemaal niks van waar :p er wordt een stempel in je paspoort gedaan als je Bangkok binnen komt met de datum dat je binnen komt en de datum dat je weg moet, elke dag dat je langer blijft moet je omgerekend 7 euro betalen. Alleen verteld niemand wat over die stempel, het griekse meisje in Hua Hin heeft me over de stempel verteld, anders was ik zo te lang gebleven. Ik had het erover met iemand in Koh Phanghan die had ook geen idee dat dat in zijn paspoort stond. Heel vreemd. Daarnaast lag ik lekker te slapen in het vliegtuig en toen hebben ze blijkbaar iedereen een wit papiertje gegeven dat je moest invullen met gegevens. Nou vond ik dat dus in het netje voor me maar weet niet waarom ik het heb meegenomen, toeval, niemand heeft me verteld dat je er wat mee moest. Normaal nieten ze dat in je paspoort maar bij mij nou heel toevallig niet. Dus om een lang verhaal kort te maken ik kon Maleisie niet in. Ik stond al op het punt van janken en dacht, hier sneuvelt mijn goede karma dus, een van de busmeneertjes zei iets van ' motolbike' (motorbike) ik dacht pleur op met je motolbike maar het belgische meisje begreep het allemaal heel goed dus uiteindelijk ik achterop een motorbike terug een paar kilometer in thailand om een nieuw wit papiertje te halen. Ondertussen waren al mijn spullen bij de bus en werden de mensen ongeduldig en wilde de bus wegrijden ARGH. Maar de vriend van het belgische meisje heeft de boel geprobeerd te kalmeren en er in ieder geval voor gezorgd dat de bus niet is weg gereden. Uiteindelijk was het in orde en had ik mijn stempeltjes, ik heb niet zo vaak iemand zo boos naar me zien kijken als de buschauffeur op dat moment maar ik dacht alleen maar JAAAAA ik ben Maleisie binnen. Nou eeuwige dankbaarheid voor het belgische koppel natuurlijk.

Die avond half elf kwam ik in Kuala Lumpur aan. In mijn lonely planet boek had ik gelezen dat er goede hostels in Chinatown waren dus daar maar op af. Vond een heel leuk hostel en het was meteen gezellig. Ik kwam in een klein kamertje terecht met twee andere poolse meisje, zusjes. Het zijn zulke lieve mooie spontane helpzame meiden echt heel tof. Ik heb een hele goede klik met de oudste, ze is wel bijna tien jaar ouder dan ik maar het voelt alsof ik voor het eerst een oudere zus heb. Ze analyseert ook heel veel net als ik. Samen zijn we naar het nationale museum van Maleisie geweest en naar het Islamitsche kunst museum. Ik kan de hele dag met haar praten over theorien over het leven, verschillende culturen mensen en overheden waarvan ik normaal niet zoveel aan andere vertel omdat anderen daar niet mee bezig zijn, bij haar kan ik alles kwijt en ze gaat er serieus op in, zoals ik al zei, ze voelt echt als een grote zus voor me.

Nou was niet alles geweldig, na twee dagen ben ik vertrokken naar een couchsurf adres hals over kop. Ik ontmoet het poolse meisje nog steeds bijna elke dag gelukkig maar kon daar niet blijven, voelde me er niet op me gemak. Vanaf het begin dat ik binnen kwam, kwam de eingenaar die twee keer zo oud is als ik akelig dichtbij, na een dag opperde ik voorzichtig bij het poolse meisje of hij dat ook bij hun deed, maar ze zei nee, zelfs met het poolse meisje erbij laat hij openlijk blijken zegmaar geinteresseerd in me te zijn. Hij heeft mijn haar gratis geknipt en kreeg allemaal dingen heel lief allemaal maar GADVERDAMME.

Dus toen. Ik opweg naar een stadje dat grenst aan Kuala Lumpur net zoiets als Amstelveen bij Amsterdam ligt. Het is een studentencomplex. Maar hier is even wat meer criminaliteit dan in Nederland dus dat studentencomplex is zwaar beveiligd, wist ik veel. Ik had acht uur gezegd maar zoals jullie weten kom ik altijd te laat maar ik wist niet dat dat uitmaakte en mijn host die tijd naar beneden zou komen om me door de beveiliging te loodsen. Maar mijn goede karma leeft nog steeds en er vroeg een syrische jongen aan me toen ik uit de trein stapte weet je waar je heen moet? Toen bleek dat hij in het zelfde complex woonde als mijn host en dat hij mijn nieuwe huisgenoten kende. Maar ik was dus laat dus het liep allemaal een beetje langs elkaar heen nou blabla uiteindelijk kwam het goed en zat ik met de syrische jongens te praten.

Toen heb ik het verdrietigste verhaal ooit gehoord, ik heb echt moeten huilen. Ik heb nog nooit mensen ontmoet waarvan hun leven zo verschillend was als die van mij. Zij hebben niets, ik heb alles. Hun namen staan op de lijst van ' wanted' dus ze kunnen niet terug naar Syrie zonder vermoordt te worden, ze zijn vluchtelingen. Het was echt skockerend. Ik heb gehoord over hoe het begon, dat kinderen van onder de 12 op een muur schreven Assad, nu is het jou beurt (als gevolg op de Arabische lente) de kinderen gearresteerd werden, de mensen naar de politieofficier gingen om hun kinderen terug te halen en de politieofficier zei ' vergeet deze kinderen, je zal ze nooit meer terug zien, ga naar huis en maak je vrouw opnieuw zwanger om nieuwe kinderen te maken want deze moet je vergeten, en als je je vrouw niet zwanger kunt maken ken ik nog wel een paar mannen die dat wel kunnen'.
Een van de jongens heeft in de gevangenis gezeten en is daar wekenlang gemarteld zijn hoofd tegen de muur telkens opnieuw geslagen en met een elektrisch ding behandeld de andere jongen zijn hele familie is nu in een stad die omsingelt is door het leger van Assad die geen eten en drinken toe laat en wacht tot dat iedereen in de stad dood gaat.
Ik kan me zo een leven gewoon niet voor stellen.

De volgende dag heb ik weer moeten huilen en deze keer ook hyperventileren nadat ik met het poolse meisje naar een heel indrukwekkende grot met een gigantisch goud hindoeistisch beeld was geweest en aangevallen werd door een aggresieve aap, dat klinkt vast grappig maar ik ben heel bang voor dieren, vooral aggresieve dieren, zoals apen en honden kunnen zijn, bovendien wil je niet dat ze je bijten want ze kunnen hondsdolheid bij zich hebben waar je aan dood kan gaan. Ik begon echt te shaken waarna ik de aap van me afsloeg en een nieuw spelletje ' onwijk de aap' begon die ik opnieuw verloor, dat was echt heel angstaanjagend.

Maar goed, genoeg over nare dingen. Kuala Lumpur is een hele leuke stad en ik word door hele leuke mensen gehost. Een jongen uit Jemen en twee jongens uit Nigeria. Als je een kroeg in Nederland binnen komt is het bijna altijd zo dat mensen stil staan. En Nederlandse jongens dansen al helemaal niet, heel erg jammer. Deze jongens kunnen dansen zeg :p en dat doen ze ook, de hele dag. Ze hebben me een beetje arabisch en afrikaans dansen geleerd echt heel leuk. Ik ben hier eigenlijk de hele dag aan het dansen en aan het zingen. Zaterdag zijn we naar een Afrikaanse club geweest. NOU IK HEB ME NOG NOOIT ZO WIT GEVOELD. Ik was echt de enige blanke onder zeker 300 mensen. Nou bleek ook nog eens dat een van mijn Nigeriaanse huisgenoten met een ander jongen ging optreden, rappen. En ze hadden een meisje nodig die daar bij zou dansen, nou was ik het enige meisje dus ik was de aangeweze persoon. Nou dans ik wel vaker met uitgaan op podium maakt me allemaal niet zoveel uit vind dansen heel erg leuk dus ik zei welja. Moest gewoon normaal dansen zeiden ze en aanmoedigen. Maar toen liep het dus echt vollll, en ik werd nerveussss.
Ik zag maar een oplossing, ik heb drie wodka achter over gegooid.

Ik kon niet meer reageren als mensen wat tegen me zeiden, dus vind het echt nog een behoorlijk prestatie, heb het filmpje terug gezien, ik zie er dus echt niet dronken uit, dans normaal en leuk en moedig aan, jeej :)

Vandaag heb ik weer een couchsurfer ontmoet, er zijn zoveel mensen die me hier via couchsurfen willen onmoeten en ik heb zoveel nieuwe vrienden gemaakt die allerlei leuke dingen met me willen doen, ik heb het gewoon druk :p

Mensen hier kunnen mijn naam vaak niet uitspreken, dus ik zeg meestal, ik heet Tessa Anna Catharina kies maar wat je kunt uitspreken, ik reageer op allerdrie. Maar dat was blijkbaar nog niet genoeg. Mijn arabische vrienden zijn er achter gekomen dat mijn achternaam Asma is en dat is in het Arabisch een voornaam. Dus mijn nieuwe voornaam is Asma hier, is wel heel vreemd maar ik vind het allemaal best :p De jongens hier zijn trouwens heel anders dan europese jongens op de manier dat jongens in Europa niet zo beschermend zijn. Hier is het skokerend voor mensen dat ik negentien ben en alleen reis en de cultuur is veel meer in het Midden Oosten, Afrika en Azie dat de vrouw beschermd wordt. Als ik een paar uur aan een paar mannelijke vrienden niet van me laat horen dan zijn ze meteen bezorgd en in een club laten ze me geeneens alleen naar de wc gaan. Altijd staat er iemand buiten op me te wachten als ik ergens heen ga. Ik discussier daar af en toe over maar ze geven echt niet toe. Ik respecteer het maar, het is hun cultuur, maar voor mij als europees zelfstandig meisje voelt het wel raar om zoveel bodyguards te hebben haha.

Ik ben niet meer zo bezig met thuis nu wat heel fijn is, ik heb nu het gevoel ik wil nog zoveel zien ik heb te kort tijd! En ik wil ook super graag naar het Midden Oosten, India en Australie ooit ik wil nog zoveel zien! De omslag kwam wel een beetje toen ik in Maleisie aankwam en ik Thailand miste. Ik dacht bij mezelf ja hallo, dan mis ik in Thailand Nederlands en dan ga ik hier weer Thailand missen dat slaat niet echt ergens op, ik blijf bezig, ik kan beter in het moment leven. Wat ook wel meewerkt is dat de bedden wc's en douches hier beter zijn dan in Thailand wat echt fijn is want dat mis ik heel erg aan Nederland, de luxe waar ik aan gewend was in Nederland, moest er echt even van afkicken.

Nou fijne dag nog, ik ga weer even verder ' boogien' (plezier maken) :p.

Joe!