op tv in Jakarta en surfen in Pacitan~~~

Hoi!

Hoop dat alles goed met jullie gaat, ik kan niet meer echt contacten alleen als ik zoals nu in een internet cafe ga zitten want toen ik met schildpadden ging zwemmen ben ik in mijn enthousiasme met tas met oplader er in, in het water in gesprongen en nieuwe opladers werken allemaal niet. lekkere tessa actie weer natuurlijk maar het is ook wel lekker rustig zonder contact met de buiten wereld :p

In Jakarta ben ik een aantal meisjes van couchsurfen gaan ontmoeten. Eerst een Indonesisch meisje met wie ik naar het nationaal museum en het nationale monument ben geweest. Ik begin echt dol te worden op nationale museums :p
wat ik deze keer leuk vond om te zien dat er werd gezegd bij een afbeelding van precies een bruine vloot schip dat dat een traditioneel Indonesisch schip is van 800 jaar geleden, misschien hebben wij het wel uit indonesie gepikt, wie weet.
Daarna zou ik een russisch meisje ontmoeten en toen besloot ik naar het zelfde hostel te gaan als zij zou verblijven omdat waar ik zat ver van het centrum af ligt en het verkeer in jakarta een grote chaos is. Dat hostel is echt het mooiste hostel wat ik ooit heb gezien. Hele dikke bedden en iedereen had een soort hokje wat je kan afscheiden met een gordijn zodat je zowaar het gevoel hebt een beetje privacy te hebben. Best fijn als je altijd met anderen op een kamer ligt. Nieuwe vrienden uit Zuid-Afrika gemaakt. Allemaal piloten die hier werk zoeken omdat je als witte man heel lastig aan werk komt in Zuid-Afrika omdat gekleurde mensen sowieso voor gaan of ze mogen geen eens solliciteren. Hoor je eens wat anders, nu is er in Zuid-Afrika dus een soort we pakken jullie terug tijd door hetzelfde te doen als waar zei tegen op zijn gestaan, echt heel apart wat ik af en toe hoor van mensen uit verschillende landen uit de wereld.
Ik heb allemaal foto's gezien en ben helemaal enthousiast gemaakt, ik wil naar Zuid-Afrika. Wanneer ik naar alle landen wil gaan waar ik ondertussen heen wil moet ik zeker heel oud worden want het word nog een hele klus. Maarja, we hebben de tijd, ben nog jong.
Het russische meisje was heel aardig, ze merkte spontaan op dat ik zo zelfverzekerd overkom alsof ik hier vandaan kom en dat ik zo goed weet wat te doen en hoe me te gedragen, daar was ik wel verbaasd over, misschien leer ik het toch ook ondertussen.

Samen kwamen we een man tegen in het hostel die een heel bijzonder verhaal had. Hij is bezig in vier jaar de wereld door te lopen, alle vijf continenten. Hij is nu een jaar bezig en is vanuit Spanje nu in Jakarta aangekomen. Echt wooooww. Ik besefte me in Nederland niet dat er mensen zijn die dat gewoon doen! ik ontmoet wel vaker mensen met zo een soort aparte droom die ze achterna gaan, ik vind het echt heel leuk om hun verhaal aan te horen.
Met zen drieen zijn we naar het oude centrum gegaan waar je nog veel terug kon zien van de koloniale tijd. Toen zijn we in cafe batavia gaan zitten. Echt prachtig! echt vijfsterren restaurant achtig. Je betaald dan wat je in Nederland normaal betaald, wat hier heel duur is maar het is super leuk om af en toe te doen, in nederland zou ik dat of een taxi nemen
of uit eten gaan niet zo snel kunnen betalen en hier kan dat gewoon.
Ik zat eens om me heen te kijken en toen zag ik willem alexander en beatrix de jonge versie hangen, echt grappig, het bleek door de Nederlanders gebouwd te zijn.
Toen zei het russische meisje dat ze die avond nog een ander indonesisch meisje van couchsurfen zou ontmoeten maar ze moest vanavond werken, alleen ze werkt voor de tv, dus of we wilde komen kijken. Nou leuk, wij er in een tuk tuk heen met een motor die al lang al begraven had moeten worden dus die kwam geen eens een brug op wij duwen nou we hebben ons helemaal dood gelachen, echt een magische avond.
Toen kwamen we aan, ik had gedacht dat we achter de schermen zouden meekijken maar dat bleek niet het geval te zijn we werden meteen vooraan het publiek geplaatst, het was een talentenshow en wij waren zo geplaatst dat als de jury gefilmd werd wat nogal vaak is wij daarachter in beeld waren. We werden ook nog op tv life ondervraagd het was weer een hele ervaring! Daarna liet het indonesische meisje ons nog de studio van junior masterchef indonesie zien echt leuk!!

Toen was er geen tijd meer om te slapen en ben 's morgens heel vroeg met de trein naar de volgende bestemming gegaan, Yogyakarta. In de trein ontmoette ik een heel erg aardig duits meisje, Johanna. Een van de dingen die ik zo leuk vind aan reizen is dat ik hier niet de gene ben die altijd
zich het meest raar gedraagd, bekend staat om dat ik overal ja tegen zeg en met vreemden praat. Hier ben ik gewoon normaal of zelfs minder spontaan en verstandiger dan de rest. Ik voel me in vergelijking tot mensen als Johanna een arrogantje, zij neemt telkens nog de moeite om vriendelijk nee dank je wel te zeggen en op de foto te gaan. Met kinderen ga ik wel op de foto maar voor de rest zeg ik nee en op straat negeer ik en loop ik door. Word er een beetje gek van als iedereen om mee heen miss miss what is your name can I take picture with you? aan het roepen is terwijl ze me allemaal aanstaren. Terwijl het natuurlijk niet kwaad bedoeld is dus ik heb wel respect voor Johanna, ik probeer dus zelf ook weer wat aardiger te zijn en het is ook wel schattig. Ik stel me zo voor dat het zo voelt om beroemd te zijn, mensen nemen stiekem foto's van me kleine meisjes stotteren you are so pretty naar me en een familie gisteren ging aan me lopen voelen haha dat was wel weer grappig. Dan heb je drie mensen om je heen die naar je staren en aan je armen en benen lopen voelen :p het is echt apart, ik vind indonesische mensen vaak heel knap, vooral in vergelijking met thaise en maleisische mensen, en dan zegt een indonesische vrouw tegen mij ik hoop dat ik zwanger word en een baby krijg die op jou lijkt en net zo mooi is als jou, ja echt serieus!!! maar hier vinden ze wit heel erg mooi. Op het strand heeft iedereen lange kleren aan terwijl het super heet is om maar niet bruin te worden. Omgekeerde wereld.

Aangekomen in Yogyakarta besloten Johanna en ik een kamer te delen in een heel sfeervol klein hotelletje. Toen we aan het eten waren in een restaurantje zagen we dat daar die avond een reagge band zou spelen. Dus wij die avond er op af. Echt geweldig leuke avond gehad en ik had een indonesische jongen ontmoet met wie ik zowaar serieuse gesprekken had. Ik was nuchter, misschien daarom. Ik heb besloten mijn levenstijl hier enigzins aan te passen, leef nu een stuk gezonder en drink niet meer, ook niet een beetje want hoor niet zo hele goede verhalen over de drank hier. Veel drank word bij mensen hier in de achtertuin gebrouwen dus dan is het maar af wachten of je je de volgende dag nog lekker voelt of niet.

De volgende dag ben ik met hem naar het strand gegaan, twee uur rijden van Yogyakarta. Daar zijn we twee nachten gebleven om daarna door te gaan naar Pacitan, waar ik nu ben en zodat de indonesische jongen me kon leren surfen, wat laat ik nou een surfleraar aan de haak hebben geslagen. JEEJ. Niet verkeerd al zeg ik het zelf, mij hoor je niet klagen. Vandaag voor het eerst gesurfed en VIND HET ECHT GEWELDIG!!
Morgen weer jeeeeeeeeeeeeeeej. oke dat klinkt wel heel enthousiast maar dat ben ik ook, dus deze surfgirl gaat bali waarschijnlijk overslaan om hier langer met mijn beachboy door te brengen en te surfen :p woeeehoeee


Over iets van negen dagen ben ik weer thuis!!


xxxxxxxxxx